Hokbezoek aan Noord-Brabant 2017
Zaterdag 3 juni was het weer zo ver, het traditionele hokbezoek van de Oud Hollandse Kapucijnenfokkers club aan een aantal leden van onze vereniging. Het bestuur had dit jaar voor Noord-Brabant gekozen. Een drietal fokkers t.w. Alex Rutten, René Verhallen en Wim van Uden, resp. in Gemert, Nuenen en Oss. Op de afgesproken tijd reed de bolide van Jan Haas voor, om ons op te halen, en ons zijn Jan Kuster en ondergetekende. Na een voorspoedige rit kwamen we bij Alex aan. Een 15-tal fokkers had zich verzameld op het aangegeven adres. Even voor de niet ingewijden Alex Rutten is nog niet zo heel lang lid van onze speciaalclub, maar wel een heel enthousiaste fokker van ons mooie ras. Zijn hart gaat uit naar de zwarte kleurslag dat wordt zijn hoofdkleur. Maar intussen heeft hij al een aantal kleurslagen op zijn hok. We zagen al een heel aantal mooie jongen waar hieronder deze ash-zilveren kleurslag. Alex fokt met in totaal 8 koppels.
Na het zien van deze kleurslag ontspon zich al snel een discussie over deze niet erkende kleurslagen. De mening ontstond dat als mensen dit mooi vinden, wij als speciaalclub ons oor ook te luisteren moeten leggen voor zulke wensen van individuele fokkers.
Het was niet alleen goed toeven, we werden onthaald op koffie en vlaai, dus het credo “geen beter leven dan een goed leven” is toch van toepassing op zo’n mooie dag, en louter en alleen met allemaal duivenmaatjes onder elkaar, waar vind je dit nog!. Overigens Alex is naast een fervente duivenfokker ook nog musicus en ontwerper van tuinen etc. is. Dat bleek ook uit zijn ontworpen tuin, leuke hoekjes en ook bijzondere planten. Overal ziet men wat en al doende leert men van andere mensen.
Na afscheid genomen te hebben van onze gastvrouw want Alex ging met ons mee, moesten weer verder naar ons tweede adres t.w. René Verhallen in Nuenen.
René behoort inmiddels ook al tot de inventaris van onze club, en dat mag ook als je al 45 jaar het ras een warm hart toedraagt. Zolang is hij namelijk al lid van de Kapucijnenclub, de club is niet zo groot meer als voorheen, maar heeft wel een heel vaste kern van fokkers, die elkaar met raad en daad bij staat.
Wel een noviteit van René is dat hij van Nuenen naar Nuenen is verhuisd, mede door de dadendrang van de gemeente Eindhoven die zo nodig Nuenen gedeeltelijk heeft geannexeerd om daar woningen in het mooie buitengebied te bouwen, dus René werd gesommeerd om te vertrekken. De eerste stek van René was mooi maar de huidige ook, een mooi huis en een mooie tuin. Zoals we René kennen alles strak georganiseerd, zelfs de duivenhokken passen in het geheel. Als fokker is René eigenlijk niet zo’n exposant, hij houdt echt van mooie duiven, die moeten geen gekleurde veren hebben op een plaats, waar ze door de “standaard” niet in voorzien zijn. Dat past niet in zijn optiek, hij heeft een duivenhok met 6 afdelingen en daar hebben 18 koppels hun domicilie, dus over ruimte hebben ze zeker niet te klagen. De kleuren rood en geel gemonnikt en zilver kleurige bevolken zijn hokken. Daarnaast heeft hij nog heel mooie Vlaanderense Smierels. Ook een mooi foktoom grote hoenders de Barnevelders en een mooie collectie Hollander konijnen en nog een volière met vogeltjes maken zijn kleindierhobby compleet.
Na al dit moois werden we gevraagd om deel te nemen aan de lunch, maar net op dat moment hadden we het gerommel gehoord die een onweersbui aankondigde, en daarna dat “Pluvius” de hemelpoort even openzette. Gelukkig konden we snel de stoelen en tafels naar de garage slepen, waar we van een voortreffelijke lunch konden genieten. En wat is er fijner om tijdens zo’n samenzijn over de hobby en andere zaken te keuvelen. Er werd nog wel even een officieel moment in acht genomen. Willhelm Wüllenweber verleende namens de VDT (Duitse sierduivenbond) ondergetekende de “Silberne Ehrennadel” voor de bijzondere verdiensten voor de sierduivensport. Laat ik nu echt denken, dat dit bedoelt was voor Rob Joosten, maar helaas mijn gehoor begint mij wat in de steek te laten. Maar ik was geheel verrast dat ik het leidend voorwerp was, eigenlijk houdt deze jongen niet zo van uiterlijk vertoon, maar zou jokken als ik het niet leuk vond, dank VDT voor deze geste! Na dat we de lunch gebruikt hadden, en het weer was opgeknapt konden we nog even rustig “duiven melken”, maar na het maken van de groepsfoto moesten we toch onverbiddelijk afscheid namen van René en zijn gastvrouw.
We gingen op naar ons derde en laatste adres t.w. naar Wim van Uden in Oss. Dat betekende dat we richting het noorden gingen, aangekomen bij Wim van Uden dook bijna een ieder onder de Parasol het was weer behoorlijk warm geworden.
Allerlei verkoelingen werden er aan gedragen om de “dorstige” kelen te lessen, en de nodige hapjes stonden al op tafel. De verzorging was ook hier perfect. Wim is ook alweer een tiental jaren lid van onze club, en heeft zich toegelegd op het fokken van de zwarte kleurslag. Zoals wel eens eerder vermeld, komt deze kleurslag toch weer voor het voetlicht, nu een aantal fokkers de handen in een heeft geslagen en deze kleurslag wil promoten, dus hopelijk op niet al te lange termijn zien we mogelijk weer een winnaar in deze kleurslag.
Tot voor kort had Wim een combinatie met Jacques Schriks, maar Jacques is overgestapt naar de Kingduiven, maar hij was toch nog wel even aanwezig bij deze bijeenkomst. Wim had een aantal jonge zwarte in de TT-kooien gezet en hier zaten toch een paar heel leuke dieren bij, dus de zwarten komen er aan. Tevens heeft hij een mooie vijver met Koi karpers, die hun “mondjes” al open doen als je maar een foto van ze maakt. Wim is zoals ze dat zo mooi noemen een “kleine” fokker qua aantal duiven, hij heeft een 5-tal fokkoppels en zegt zich hier goed mee te kunnen redden. Het is ongetwijfeld een gegeven, zodra fokkers toch de middelbare leeftijd gepasseerd zijn, ook het aantal te houden duiven minder wordt, dat houdt bijna gelijke tred. Uitzonderingen bevestigen de regel natuurlijk, maar ook dit is een gegeven, maar daarbij moeten we natuurlijk niet doemdenken, maar blijven genieten van onze mooie hobby. Hiermede sluit ik dit verslagje af, dank aan een ieder voor deze bijzondere dag, en het welslagen ervan. En ook voor onze gastheren en hun dames voor hun prima verzorging natuurlijk! Graag tot een volgend keer.
Jan de Wit
